لعنـت بر آنکه پایـه گذار سقیفــه شد

لعنـت به هر که به ناحق خلیفــه شد

ما یــار دشمنــان پیمبر نمی شویــم

هرگز جدا ز دامن حیدر نمی شویم

بر ما مگو که شیعه و سنی برادرند

ما بی خیال سیلی مــادر نمی شویم

در پشت هیچ در بسته ای ننشینید تا شاید روزی باز شود، درهای دیگری جستجو کنید واگر نیافتید، همان در را بشکنید!
گاهی برای رسیدن به مقصود، باید راه کوهستان را برگزینی!

کسانی صاحب حق هستند که شجاعت دفاع از آن را داشته باشند.

آن چه را کرم ابریشم پایان دنیا می پندارد، برای پروانه آغاز زندگی است.

گاهی لازمه خوش بختی، جذب کردن چیزهای تازه نیست، حذف کردن چیزهای کهنه است.

آن زمان که باید دوست بداریم، کوتاهی می کنیم؛ آن زمان که دوستمان دارند، لجبازی می کنیم؛و بعد برای آن چه از دست رفته آه می کشیم!

خوش بختی به آن چه هستیم بستگی دارد، نه آن چه داریم!

پیچ جاده انتهای آن نیست، مگر این که تو در پیچیدن بمانی!

می توان گلی را زیر پا لگدمال کرد، اما محال است بتوان عطرش را در فضا محو ساخت.

دنیای غم انگیزی است؛ من تو را دوست دارم، تو دیگری را و دیگری مرا؛ و هر سه ما تنهاییم!

در تلخ ترین لحظات زندگی ، رد پای کسانی وجود دارد که شیرین ترین لحظات را با آنها گذرانده ایم.

بدبختی انسان از جهل نیست، از تنبلی است.

وظیفه اصلی انسان در زندگی به دنیا آوردن خویش است.

خدایا چگونه زیستن را به من بیاموز، چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

مهم این نیست که کجا و چگونه متولد شده ام، مهم این است که کجا و چگونه بمیرم.

تا بدبختی را نشناسیم، راه به دست آوردن و نگه داشتن خوش بختی را یاد نمی گیریم.

دنبال کسی نباش که بتوانی با او زندگی کنی، دنبال کسی بگرد که بدون او نتوانی زندگی کنی!

انسان فقط در کاری موفق می شود که از آن لذت ببرد و از کاری لذت می برد که زیبایی های آن را کشف کند.

بزرگ ترین زرنگی، پنهان کردن زرنگی است.

منتظر بهترین باش، اما خودت را برای بدترین آماده کن!

امروز یک تخم مرغ داشتن، بهتر از فردا یک مرغ داشتن است.

اگر نمی توانی هل بدهی، بکش! اگر نمی توانی بکشی، راه را سد نکن!

شکست های زندگی درهای پیروزی را می گشاید، و غرور آن ها را یکی پس از دیگر می بندد.

پول بد، پول خوب را از رده خارج می کند.

هر وقت که تو نان را تهیه کردی، پنیرش هم خواهد رسید.

برای آن هایی که دوست دارند همیشه گل ببینند، همیشه گل هست!

فقیر کسی است که طمع زیادی دارد، نه کسی که چیز زیادی ندارد!

انرژیی که برای انداختن کار امروز به فردا صرف می شود ، اغلب برای انجام آن کار در همان روز کافی است.

زندگی ، هنر یافتن روزنه در تاریکی است.

اگر نمی توانی، مجبوری ! اگر مجبوری، می توانی!

کسی که چرایی برای کارهایش دارد، چگونگی های آنرا هم تحمل می کند.

موفقیت هایی که به من روی آورده اند، همه از درهایی وارد شده اند که من قبلا آنها را محکم و با دقت بسته بودم.

خداوند آزادی را آفرید، بشر بندگی را!

آنقدر شکست می خورم تا راه شکست دادن را بیاموزم!

کسی که در عیب های خود دقت کند، از عیب های دیگران صرف نظر می کند.

مهم این نیست که در کجا هستی ، مهم این است که در چه جهتی حرکت می کنی.

اشتباه انسان از روزی آغاز نشد که اشتباه کرد، بلکه از روزی آغاز شد که به اشتباه خود پی خود پی برد، ولی اعتراف نکرد.

درک درست مشکلات ، نیمی از حل آن هاست.

نتایج روشن و عالی، الزاما نباید علت های روشن و عالی نیز داشته باشند.

تنها داشتن فکر خوب، کافی نیست، مهم این است که به آن فکر، خوب عمل کنی!

برای اغلب مردم، مرگ در راه عقایدشان راحت تر از زندگی کردن براساس آن است.

اگر می خواهی بدانی چه بوده ای، ببین اکنون چیستی، و اگر می خواهی بدانی چه خواهی شد، ببین اکنون چه می کنی!

علف هرزه چیست؟ گیاهی که هنوز فوایدش کشف نشده!

کسی که با تله کابین به قله کوه می رسد، لذت کوهنوردی را نمی چشد!

وقتی مشت های خود را گره کرده ای، کسی نمی تواند چیزی به تو بدهد.

تقدیم به روح ملکوتی امام خمینی (ره)

مانندآب بود او پاک وصمیمی و شاد

حمدو ثنای عالم برروح سبز او باد

در هجر اوخیابان پوشیده جامه ی غم

این ابر دیدگانم بارش گرفته هر دم

رفت او به بی کرانها در یک پگاه غمناک

یادش زلوح ذهنم هرگز نمی شود پاک

او در یک سکوت یکشب آرام و بی صدارفت

روشنترین ستاره از بند سینه ها رفت

خورشید آسمانها پرزد به اوج افلاک

پروانه ها سیه پوش کردند پیرهن چاک

مرغان دلشکسته سرزیر پرگرفتند

شیون کنان زداغش ماتم زسرگرفتند

گلهای باغ شادی بر روی شاخه افسرد

دزد زمانه با خودآن باغ لاله را برد

صدها ستاره آنشب در دشت شب نهان شد

شب با همه سیاهی گسترده برجهان شد

دیدم که آسمان هم چون ابردر بهاران

آن شب زیاد هجرش می ریخت اشک باران

آن شب که مرغ دلها فریادو ناله سرکرد

او باروانی آرام سوی خدا سفرکرد

اکنون تو ای خمینی آرام آرمیدی

پرواز روح کردی تا برخدا رسیدی

یک دروغگو می تواند به دور دنیا برود، ولی دیگر نمی تواند برگردد.

به من رفیقی بده که با من گریه کند، دوستی که با من بخندد را خودم پیدا می کنم.

دنیا دو روز است : یک روز با تو و یک روز بر تو، روزی که با توست مغرور نباش، و روزی که بر توست صبور باش!

ما همیشه می گوییم که حقیقت را دوست داریم، اما اغلب چیزهایی را که دوست داریم، حقیقت می نامیم.

برای یک آدم بهانه گیر، همیشه بهانه وجود دارد.

باید به دنبال شادی ها گشت، غم ها خودشان ما را پیدا می کنند.

هرگز عشق را گدایی نکنید، معمولا چیز باارزشی به گدا داده نمی شود!

از دست دادن امیدی پوچ و آرزویی ناممکن، خود موفقیت و پیشرفت بزرگی است.

هنوز هم نمی دانم هر سالی که می گذرد، آیا یک سال به عمرم اضافه می شود، یا یک سال از آن کم می شود؟!
زاده نشده ایم، جز برای بزرگ زیستن!

هر گاه برای خواندن نماز باران می روید، با خودتان چتر هم بردارید.

آدم باهوش از تجربیات خودش استفاده می کند، آدم عاقل از تجربیات دیگران!

تفاوت آدم های موفق و ناموفق، در زمین خوردن و یا نخوردنشان نیست، در نوع عکس العمل آنها بعد از زمین خوردنشان است.

آن هایی که زمین نمی خورند، دلیلش این نیست که حتما خوب راه می روند، احتمالا ایستاده اند و اصلا راه نمی روند.

این جهان، جهان تغییر است نه تقدیر!

هر چقدر کسی را بیشتر دوست دارید، کمتر مغرورش کنید.

اغلب در حالی که انتظار همه چیز را می کشیم، آماده هیچ چیز نیستیم.

وقتی زندگی صد دلیل برای گریه کردن به تو نشان می دهد، تو هزاران دلیل برای خندیدن به او نشان بده!

شاید نتوانیم آینده را برای فرزندانمان بسازیم، اما می توانیم فرزندانمان را برای آینده بسازیم.

کسی که خوشبخت نباشد، گنهکار است.

سلامتی تاجی است بر سر انسان سالم که فقط یک بیمار آن را می بیند.

مشکلات انسان های بزرگ را متعالی و انسان های کوچک را متلاشی میکند.

حکایت جالبی است: فراموش شدگان، فراموش کنندگان را هرگز فراموش نمی کنند.

انتقاد چیزی است که به راحتی می توانیم از آن جلوگیری کنیم: کافی است حرفی نزنیم کاری نکنیم و چیزی نباشیم!

طمع به همه چیز، از دست دادن همه چیز است!

برای کسی که شکمش خالی است، هر باری سنگین است.

خداوند اغلب اوقات به دیدن ما می آید، ولی اکثر مواقع ما در خانه نیستیم.

اعتماد کردن به هر کس و اعتماد نکردن به هیچکس، به یک اندازه اسباب شکست است.

دوست داشتن کسانی که دوستمان دارند کار بزرگی نیست، مهم این است کسانی که ما را دوست ندارند، دوست بداریم.

وقتی که نوح کشتی اش را می ساخت، باران نمی بارید!