دولت جان پرور است ، صحبت آموزگا ر

خلوت بی مدعی ، سفره ی بی انتظار

آخر عهد شب است ، اول صبح ای ندیم

صبح دوم بایدت ، سر ز گریبان بر آر

دور نباشد که خلق ، روز تصور کنند

گر بنمایی به شب ، طلعت خورشید وار

مشعله ای بر فروز ، مشغله ای پیش گیر

تا ببرند از سرم ، زحمت خواب و خمار

خیز و غنیمت شمار ، جنبش باد ربیع

ناله موزون مرغ ، بوی خوش لاله زار

برگ درختان سبز ، پیش خداوند هوش

هر ورقی دفتریست ، معرفت کردگار

روز بهار است خیز ، تا به تماشا رویم

تکیه بر ایام نیست ، تا دگر آید بهار

وعده که گفتی شبی ، با تو به روز آورم

شب بگذشت از حساب ، روز برفت از شمار

دور جوانی گذشت ، موی سیه پیسه گشت

برق یمانی بجست ، گرد بماند از سوار

دفتر فکرت بشوی ، گفته سعدی بگوی

دامن گوهر بیار ، بر سر مجلس ببار

"سعدی"