جمله های کوچک، درس های بزرگ

کسی می لنگد یعنی هنوز راه می رود!

خوش بین باشید اما خوش بین دیر باور! هرگز نمی توان با آدمهای کوچک کارهای بزرگ انجام داد.

نگذارید که حتی آب دادن گل های باغچه به عادت آب دادن گل های باغچه تبدیل شود.

ما هرگز خوش بختی خود را نمی بینیم اما خوش بختی دیگران همیشه در پیش چشم ماست.

کسی که سوال می پرسد چند دقیقه احمق است اما کسی که سوال نمی پرسد برای همیشه احمق است.

به نور نگاه کن! سایه ها پشت سرت خواهند بود.

عشق قبل از آن که دو بال به انسان بدهد، دو پای او را می شکند.

هرگز امید را از کسی سلب نکن. شاید تنها چیزی باشد که او دارد.

حسود فکر می کند که اگر پای همسایه اش بشکند. او بهتر می تواند راه برود.

کسی که کاری نمی کند اشتباهی نمی کند و کسی که اشتباهی نمی کند چیزی یاد نمی گیرد.

هر وقت که زمین خوردی، حداقل چیزی از زمین بردار!

اگر می خواهید اخلاق کسی را امتحان کنید به او قدرت بدهید.

مشکل دنیا این است که جاهلان مطمئن هستند و دانایان مردّد.

                                                                              ادامه دارد...