شخصی به حضورحضرت علی (ع) آمدو عرض کرد : من خود را در معاش زندگی ،در تنگنا می بینم.
حضرت فرمودند:گویا با قلم گره خورده چیزی می نویسی ؟
او عرض کرد : نه
امام فرمود :گویا با شانه ی شکسته،موی سر و صورتت را شانه می کنی؟
عرض کرد : نه
امام فرمود : شاید جلوی شخصی که سنش از تو بیشتراست راه می روی؟
عرض کرد : نه
امام فرمود :آیا بعد از طلوع آفتاب می خوابی ؟
عرض کرد: نه
امام فرمود:گویا دعا برای پدر و مادر را ترک می کنی؟
او عرض کرد :آری ای امیرمؤمنان.
امام فرمود:پدرو مادر را در دعا به یاد آور.زیرا من از رسول خدا (ص)شنیدم که می فرمود: ترک الدعاء للوالدین یقطع الرزق . دعا نکردن برای پدر و مادر،موجب قطع رزق و روزی می شود.
اینک توجه کنید که اگر ترک دعا برای پدر و مادر،این چنین نتیجه شوم داشته باشد،آزار آنها چه نتیجه ای خواهد داشت؟! 

روزی فرشته ای از فرمان خدا سرپیچی کرد وبرای پاسخ دادن به عمل اشتباهش در مقابل تخت قضاوت احضار شد. فرشته از خداوند تقاضای بخشش کرد. خداوند با مهربانی نگاهی به فرشته انداخت و فرمود: من تورا تنبیه نمی کنم، ولی تو باید کفاره گناهت را بپردازی. کاری را به تو محول می کنم، به زمین برو و با ارزشترین چیز دنیا را برای من بیاور.
فرشته خوشحال از اینکه فرصتی برای بخشوده شدن دارد به سرعت به سمت زمین رفت. سالها روی زمین به دنبال با ارزشترین چیز دنیا گشت. روزی به یک میدان جنگ رسید، سرباز جوانی رایافت که به سختی زخمی شده بود. مرد جوان دردفاع از کشورش با شجاعت جنگیده بود وحالا درحال مردن بود فرشته آخرین قطره از خون سرباز را برداشت وبا سرعت به بهشت باز گشت.
خداوند فرمود: به راستی چیزی که تو آوردی باارزش است. سربازی که زندگیش را برای کشورش میدهد، برای من خیلی عزیز است، ولی برگرد وبیشتر بگرد.
فرشته به زمین بازگشت وبه جستجوی خود ادامه داد. سالیان دراز در شهرها، جنگلها، ودشتها گردش کرد. سرانجام روزی در بیمارستانی بزرگ پرستاری دید که بر اثر یک بیماری در حال مرگ بود.
پرستار از افرادی مراقبت کرده بود که این بیماری را داشتند و آنقدر سخت کار کرده بودکه مقاومتش را از دست داده بود. پرستار رنگ پریده در تختخواب سفری خود خوابیده بود ونفس نفس می زد.
در حالی که پرستار نفسهای آخرش را می کشید، فرشته آخرین نفس پرستار را برداشت و به سرعت به سمت بهشت رفت. به خداوند گفت: خداوندا مطمئنم آخرین نفس این پرستار فداکار با ارزشترین چیزدر دنیاست. خداوند پاسخ داد: این نفس چیز با ارزشی است. کسی که زندگیش را برای دیگران می دهد، یقینا از نظر من با ارزش است. ولی برگرد ودوباره بگرد.
فرشته برای جستجو ی دوباره به زمین بازگشت وسالیان زیادی گردش کرد.
شبی مرد شروری را که براسبی سوار بود درجنگل یافت. مرد به شمشیر و نیزه مجهز بود. او می خواست از نگهبان جنگل انتقام بگیرد.
مرد به کلبه کوچکی که جنگلبان وخانواده اش درآن زندگی میکردند، رسید. نور از پنجره بیرون میزد. مرد شرور از اسب پایین آمد و از پنجره داخل کلبه را بدقت نگاه کرد.
زن جنگلبان را دیدکه پسرش را می خواباند و صدای اورا که به فرزندش دعای شب را یاد می داد، شنید. چیزی درون قلب سخت مرد، ذوب شد. آیا دوران کودکی خودش را به یاد آورده بود؟
چشمان مرد پر از اشک شده بود وهمان جا از رفتار ونیت زشتش پشیمان شد و توبه کرد.
فرشته قطره ای اشک از چشم مرد برداشت و به سمت بهشت پرواز کرد.
خداوند فرمود:
این قطره اشک با ارزشترین چیز در دنیاست، برای اینکه این اشک آدمی است که توبه کرده و توبه درهای بهشت را بازمی کند .

خانواده ای از دست فرزند شرورشان کلافه شده بودند .  بی ادبی فرزند خردسال، پدر ، مادر و همه ی اهل منزل را رنج می داد . بیرون از منزل هم کسی از آزار و اذیت او آسایش نداشت . پدرش نیز هر بار او را به باد کتک می گرفت ، به امید این که بر اثر تنبیه ، دست از کارهای زشت بر دارد ، اما فایده ای نداشت . روزی دست فرزند خود را گرفت و نفس زنان ، نزد حضرت ابوالحسن «ع»آورد و از وی شکایت کرد . حضرت نگاهی به آن مرد کرد و خواست راه و روش تربیت کردن را به او بیاموزد . فرمود : « فرزندانت را نزن » مرد از خودش پرسید : پس چگونه فرزندم را تربیت کنم . منتظر بود تا ادامه کلام امام را بشنود . امام ادامه داد : « برای ادب کردنش از او دوری و قهر کن » مرد گویا دنیای جدیدی در تربیت فرزند به رویش گشوده شد . در همان لحظه تصمیم گرفت شیوه ی قهر و دوری را پیشه ی خود سازد و با فرزندش سخنی نگوید . در همین فکر بود که ادامه کلام امام ، او را آگاه تر کرد . امام فرمود : «ولی مواظب باش قهرت زیاد طول نکشد و هرچه زودتر با فرزندت آشتی کن »
نتیجه: شیوه ی تنبیه بدنی در تربیت کودک هیچ تأثیری ندارد ، بلکه نتیجه ی عکس دارد . چون علاوه بر عادت به تنبیه ، عظمت و ابهت پدر و مادر یا معلم را نزد کودک خدشه دار می کند و راه برای تربیت بعدی نیز بسته می شود.